Στο σύνθετο σημερινό οικονομικό περιβάλλον, η πρόβλεψη για την διατήρηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης και μετά την συνταξιοδότηση αποτελεί προτεραιότητα για κάθε εργαζόμενο.
Η μεταβολή του εισοδήματος κατά τη συνταξιοδότηση αναμφισβήτητα επιφέρει αλλαγές στον τρόπο ζωής των Ελλήνων και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες.
Έτσι πολλές επιχειρήσεις, θυγατρικές πολυεθνικών ομίλων και μη, παρέχουν στο Ανθρώπινο Δυναμικό τους την δυνατότητα να συμμετέχουν σε ομαδικά συνταξιοδοτικά προγράμματα.
Τα προγράμματα αυτά προβλέπουν συνήθως την καταβολή ασφαλίστρων, τόσο από τον εργοδότη όσο και από τον εργαζόμενο, για τη δημιουργία ενός ποσού, το οποίο καταβάλλεται, κατά την ημερομηνία συνταξιοδότησης, είτε εφάπαξ είτε με τη μορφή περιοδικά καταβαλλόμενης (π.χ. μηνιαίας) σύνταξης.
Παράλληλα σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ), στα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη, στο πλαίσιο ομαδικών συνταξιοδοτικών ασφαλιστηρίων, παρέχονται ουσιαστικές φορολογικές ελαφρύνσεις.
Νομοθεσία Περί Ομαδικών Συνταξιοδοτικών Ασφαλιστηρίων
– Εισφορές
Ν. 4172/2013 Αρθρο 14ο Απαλλαγές Εισοδήματος από Μισθωτές Εργασίες και Συντάξεις
1. Από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις εξαιρούνται
Ι) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη για λογαριασμό του εργαζομένου στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων και
– Παροχές (Ασφάλισμα)
Ν. 4172/2013 Αρθρο 15ο Φορολογικός Συντελεστής
Το ασφάλισμα που καταβάλλεται στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστήριων συνταξιοδοτικών συμβολαίων φορολογείται αυτοτελώς:
α) Με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%) για κάθε περιοδικά καταβαλλόμενη παροχή.
β) Με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%) για εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή μέχρι σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ και με συντελεστή είκοσι τοις εκατό (20%) για εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή “κατά το μέρος” που υπερβαίνει τις σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ.
Οι συντελεστές των ανωτέρω περιπτώσεων αυξάνονται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) σε περίπτωση είσπραξης από τον δικαιούχο ποσού πρόωρης εξαγοράς. Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας του, καθώς και κάθε καταβολή που γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου ή πτώχευσης του εργοδότη.
Περαιτέρω, με την ΠΟΛ.1085/20.3.2014 εγκύκλιο με την οποία είχε κοινοποιηθεί, μεταξύ άλλων, και η αντίστοιχη με τα παραπάνω προγενέστερη διάταξη της παρ.3 του άρθρου 7 του ν.4110/2013 διευκρινίστηκε ότι, πέραν των προαναφερόμενων, δεν θεωρείται επίσης πρόωρη εξαγορά καταβολή που πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα λόγω ασθένειας, αναπηρίας ή ανικανότητας, καθώς επίσης και καταβολή που πραγματοποιείται σε εργαζόμενο εξαιτίας καταγγελίας του ασφαλιστηρίου συμβολαίου για λόγους αδυναμίας πληρωμής από τον εργοδότη των ασφαλίστρων και ρευστοποίηση του υπάρχοντος λογαριασμού.
